Heet, heter, heetst!
12 oktober 2018 - Mount Barker, Australië
Back in het heerlijk koele Adelaide. Als we al dachten dat Darwin heet was.. Katherine was nog een graadje of 7 warmer. Of te wel rond de 40°C. Katherine is een van de vier grootste plaatsen tussen Alice Springs en Darwin en stelt met z'n 800 inwoners bijzonder weinig voor. Het is een gezellig dorps oord, welke als shopping center wordt gebruikt door de locals die in de wijde omgeving in de middle of nothingness rondom Katherine wonen. Er wonen veel Aboriginals in NT, en zo ook in Katherine.
Hoewel het dus een slechts een klein plaatsje is, heeft Katherine twee locaties waar je uitstekende koffie kunt krijgen; the Coffee Club en The Black Russian Caravan (die wit blijkt te zijn en verre van Russisch) De truc is wel om naar een extra shot te vragen, want de koffie wordt vrij mild gezet in Aussie.
De twee dagen die we hier hebben doorgebracht, zijn we dus beiden gestart bij een van deze tentjes.
Voor we naar Nitmiluk gingen, hebben we eerst de Hot Spring van Katherine bekeken. Interessant dat er zoveel water uit de grond opwelt, hoewel we de “Hot” in deze spring niet konden ontdekken (wellicht omdat we uit het water zijn gebleven, alwaar het wel degelijk warm was trouwens). Wat we stiekem nog veel interessanter vonden, waren de enorme kolonies vleermuizen in de bomen. Er hingen honderden Dracula's zichzelf koelte toe te wapperen met hun vleugels. We hebben gepoogd ze op de foto te zetten; erg benieuwd naar het resultaat.
Toen op naar Nitmiluk, waar wij wel eens even zouden gaan hiken. Daar zijn we wel een beetje (boel) op terug gekomen. We hadden namelijk niet echt stilgestaan bij het tijdstip van onze hike: Midday! Het was in het dal (waar nauwelijks wind stond) 40°C, en in de bergen in de volle zon (met een warme wind, als van een föhn) 50°C! De route die we deden was slechts 4,8km lang, maar was door de omstandigheden bijzonder zwaar. De 3 liter water was niet genoeg, dus het was erg fijn om de flessen te kunnen vullen bovenop de berg. Onze hoeden onder de kraan gehouden, net als de koppies, de shirts en polsbandjes (zie, die Lowlands-bandjes zijn echt wel nuttig!). Afgekoeld en nat op naar de volgende schaduwplek om daar weer een beetje af te koelen (met nog een waterballet), om het laatste stukkie uit te lopen. Dat bleek het zwaarste stuk, gezien het gebrek aan beschutting en wind, waardoor de temperatuur echt extreem werd. Alleen de belofte van het ijsje en de koude cider bij het eindpunt hield me nog op de been 😯
Dus, 8000 verbrande calorieën later, beloond dmv het ijsje en het koude drankje, daalden we af richting de ontmoetingsplaats voor de geboekte dinercruise door twee van de 13 Gorges van de rivier. Wat een geweldige ervaring; de meters hoge rotsformaties om ons heen, extra mooi gekleurd door de avondzon, op sommige plekken versierd door generaties oude Aboriginal Art, de natuur in de vorm van flora en fauna, de verhalen, mythes en legendes. Het was allemaal fenomenaal. En als afsluiting, een heerlijk diner op de boot, dobberend in de eerste Gorge, begeleid door een fabuleuze zonsondergang. Werkelijk adembenemend!
De volgende dag zijn we weer terug gereden naar Darwin, daar in de stad nog een beetje gelanterfant en geflierefluit en toen naar de Airport, auto ingeleverd, ingecheckt in het resort op een paar honderd meter van het vliegveld, een duik in het zwembad, even snel eten en vroeg naar bed, en gisteren weer teruggevlogen naar Adelaide. Het voorjaar begint hier te ontspruiten en het is dus heerlijk weer. Bijna warm, maar nog lang niet zo heet als in NT 😉
Hoewel het dus een slechts een klein plaatsje is, heeft Katherine twee locaties waar je uitstekende koffie kunt krijgen; the Coffee Club en The Black Russian Caravan (die wit blijkt te zijn en verre van Russisch) De truc is wel om naar een extra shot te vragen, want de koffie wordt vrij mild gezet in Aussie.
De twee dagen die we hier hebben doorgebracht, zijn we dus beiden gestart bij een van deze tentjes.
Voor we naar Nitmiluk gingen, hebben we eerst de Hot Spring van Katherine bekeken. Interessant dat er zoveel water uit de grond opwelt, hoewel we de “Hot” in deze spring niet konden ontdekken (wellicht omdat we uit het water zijn gebleven, alwaar het wel degelijk warm was trouwens). Wat we stiekem nog veel interessanter vonden, waren de enorme kolonies vleermuizen in de bomen. Er hingen honderden Dracula's zichzelf koelte toe te wapperen met hun vleugels. We hebben gepoogd ze op de foto te zetten; erg benieuwd naar het resultaat.
Toen op naar Nitmiluk, waar wij wel eens even zouden gaan hiken. Daar zijn we wel een beetje (boel) op terug gekomen. We hadden namelijk niet echt stilgestaan bij het tijdstip van onze hike: Midday! Het was in het dal (waar nauwelijks wind stond) 40°C, en in de bergen in de volle zon (met een warme wind, als van een föhn) 50°C! De route die we deden was slechts 4,8km lang, maar was door de omstandigheden bijzonder zwaar. De 3 liter water was niet genoeg, dus het was erg fijn om de flessen te kunnen vullen bovenop de berg. Onze hoeden onder de kraan gehouden, net als de koppies, de shirts en polsbandjes (zie, die Lowlands-bandjes zijn echt wel nuttig!). Afgekoeld en nat op naar de volgende schaduwplek om daar weer een beetje af te koelen (met nog een waterballet), om het laatste stukkie uit te lopen. Dat bleek het zwaarste stuk, gezien het gebrek aan beschutting en wind, waardoor de temperatuur echt extreem werd. Alleen de belofte van het ijsje en de koude cider bij het eindpunt hield me nog op de been 😯
Dus, 8000 verbrande calorieën later, beloond dmv het ijsje en het koude drankje, daalden we af richting de ontmoetingsplaats voor de geboekte dinercruise door twee van de 13 Gorges van de rivier. Wat een geweldige ervaring; de meters hoge rotsformaties om ons heen, extra mooi gekleurd door de avondzon, op sommige plekken versierd door generaties oude Aboriginal Art, de natuur in de vorm van flora en fauna, de verhalen, mythes en legendes. Het was allemaal fenomenaal. En als afsluiting, een heerlijk diner op de boot, dobberend in de eerste Gorge, begeleid door een fabuleuze zonsondergang. Werkelijk adembenemend!
De volgende dag zijn we weer terug gereden naar Darwin, daar in de stad nog een beetje gelanterfant en geflierefluit en toen naar de Airport, auto ingeleverd, ingecheckt in het resort op een paar honderd meter van het vliegveld, een duik in het zwembad, even snel eten en vroeg naar bed, en gisteren weer teruggevlogen naar Adelaide. Het voorjaar begint hier te ontspruiten en het is dus heerlijk weer. Bijna warm, maar nog lang niet zo heet als in NT 😉
Die cruise is ook een hele gewaarwording; echt mooi om meegemaakt te hebben; die natuur, de omgeving, ondergaande zon, afijn schitterend allemaal.
Weer heel benieuwd naar het vervolg!