Freycinet & Cradle Mountain
21 oktober 2018 - Cradle Mountain, Australië
En dan, BAM, dringt het door dat we alweer in de laatste week zitten. Verdorie, wat gaat dat toch snel. Anyway, ons avontuur is nog niet voorbij. We hebben nog een klein weekje tegoed en daar genieten we extra van.
Eerst maar even bij praten van de afgelopen dagen; De eerste dag op Tasmanië gingen we op pad naar wat de Whale Lookout heet. Het zuidelijkste punt van Tassie. Het was een geweldig mooie, maar lange rit en toen we op nog zo'n uur afstand waren, zijn we toch maar terug gegaan. We wilden naar Mt Wellington, maar onderweg begon het te hozen en we zijn dus lekker terug naar Hobart gegaan om daar in een warme kroeg lekker een beetje op te warmen. Voor het diner hadden we een reservering bij Blue Eye seafood restaurant, waar we lekker hebben gegeten. Oh ja, en niet te vergeten, na het eten nog even een cache gelogd 🙃
De volgende dag uitgeschreven in het hotel en op weg naar Mt Wellington. Een flinke klim naar boven gaf ons de mooiste uitzichten op de stad en, in de verte, het schiereiland van Port Arthur. Helemaal op de top bleek het bewolkt te zijn, nee beter gezegd: we waren in de wolken. Maar die wolken trokken ook weer weg, dus ook vanaf het hoogste punt hebben we geweldige foto's gemaakt. Oh en natuurlijk een cache gelogd 😜
Toen een stukje naar beneden gelopen en daar een deel van de Thark trail gelopen. Een heel bijzondere route door de natuur, over rotsen en keien, beekjes en watertjes. Deze route was er een vol met geocaches, dus je raadt het al 😁
Verder op heeft Oscar nog een “rood voetje” gehaald, waar hij z'n voet in een dikke, goed vermomde modderpoel zette. Een dikke slappe lach aanval aan mijn kant als gevolg.
Na dit avontuur zijn we afgereisd naar Swansea, een pittoresk dorpje op de route naar Freycinet National Park. Daar hadden we een B&B geboekt: Redcliff House. Een prachtig oud huis, met houten vloeren, houten veranda, zo'n oude Victoriaanse stijl. Prachtig. We werden enthousiast verwelkomd door de Border Collie pup Meg (zo'n 14 weken oud), dus even heerlijk geknuffeld 😍 Na een heerlijke nachtrust in het beste bed tot dusverre, lekker Engels ontbijtje genuttigd en kennis gemaakt met Larrie, het verstoten lam.
Vrijdag hebben we de Wine Glass Bay bewonderd. Na een flinke klim omhoog, sta je dan oog in oog met deze prachtige natuur. Daar word je toch echt een beetje stil van. De hike liep dus omhoog de berg op, om daarna het strand van de Wine Glass Bay op te wandelen, tussen de bergen door Hazard beach op en over en zo de berg helemaal rond in 11,1 km en 4,5 uur. Wat een adembenemende scenery en wat een adembenemende klim af en toe 🙃 Maar wat was het de moeite waard. Oh ja, en natuurlijk nog een cache gelogd 🙈
En dan zijn we weer terug in het heden. We zijn in Cradle Mountain area. Gisteren zijn we in iets meer dan twee uur afgereisd naar dit fantastische natuur gebied. Ik ben er zelf 9 jaar geleden al eens geweest en heb sindsdien niet meer zo mooie natuur gezien. Het landschap hier heeft bijna iets buitenaards, met al die vreemde gewassen, vreemde dieren en bijzondere kleuren. We hebben een hutje gehuurd, midden in de bossen, zo stil en verlaten, dat er geen wifi is. Ook wel eens lekker 😉 Het is hier ook veel kouder dan in Swansea of Hobart; er werd vannacht zelfs vorst verwacht. Maar het is uitstekende hike-temperatuur. Toen we gister middag ingecheckt en wel waren, zijn we maar gelijk een “korte” hike van zijn 2-3 uur gaan doen. Dit werd de mooiste hike ooit voor ons. Waar we begonnen op netjes aangelegde steigers, door een bijna magisch bemost bos en over grindpaadjes langs de Dove River, werd het na de brug over de rivier ineens heel andere koek. Geen geplaveid pad meer, maar geklim en geklouter, over de rotsen langs de rotswanden, door een dicht bos vol met boomwortels en boomstammen. Waar het pad soms niet breder was dan 30 cm. Wát een avontuur. We hebben er net geen 3 uur over gedaan, waarin we twee wilde Pademelons en twee wilde Wombats hebben gespot.
Na een simpele hap eten terug naar de chalet, waar we een heet (bubbel)bad hebben genomen en daarna al heel snel knock out in bed.
En nu gaan we naar Dove Lake, waar we de korte trail rondom het meer gaan lopen, met uitzicht op Cradle Mountain. Ik ben zo benieuwd of het nog net zo mooi is als al die jaren terug..
Wordt vervolgt 😊
Eerst maar even bij praten van de afgelopen dagen; De eerste dag op Tasmanië gingen we op pad naar wat de Whale Lookout heet. Het zuidelijkste punt van Tassie. Het was een geweldig mooie, maar lange rit en toen we op nog zo'n uur afstand waren, zijn we toch maar terug gegaan. We wilden naar Mt Wellington, maar onderweg begon het te hozen en we zijn dus lekker terug naar Hobart gegaan om daar in een warme kroeg lekker een beetje op te warmen. Voor het diner hadden we een reservering bij Blue Eye seafood restaurant, waar we lekker hebben gegeten. Oh ja, en niet te vergeten, na het eten nog even een cache gelogd 🙃
De volgende dag uitgeschreven in het hotel en op weg naar Mt Wellington. Een flinke klim naar boven gaf ons de mooiste uitzichten op de stad en, in de verte, het schiereiland van Port Arthur. Helemaal op de top bleek het bewolkt te zijn, nee beter gezegd: we waren in de wolken. Maar die wolken trokken ook weer weg, dus ook vanaf het hoogste punt hebben we geweldige foto's gemaakt. Oh en natuurlijk een cache gelogd 😜
Toen een stukje naar beneden gelopen en daar een deel van de Thark trail gelopen. Een heel bijzondere route door de natuur, over rotsen en keien, beekjes en watertjes. Deze route was er een vol met geocaches, dus je raadt het al 😁
Verder op heeft Oscar nog een “rood voetje” gehaald, waar hij z'n voet in een dikke, goed vermomde modderpoel zette. Een dikke slappe lach aanval aan mijn kant als gevolg.
Na dit avontuur zijn we afgereisd naar Swansea, een pittoresk dorpje op de route naar Freycinet National Park. Daar hadden we een B&B geboekt: Redcliff House. Een prachtig oud huis, met houten vloeren, houten veranda, zo'n oude Victoriaanse stijl. Prachtig. We werden enthousiast verwelkomd door de Border Collie pup Meg (zo'n 14 weken oud), dus even heerlijk geknuffeld 😍 Na een heerlijke nachtrust in het beste bed tot dusverre, lekker Engels ontbijtje genuttigd en kennis gemaakt met Larrie, het verstoten lam.
Vrijdag hebben we de Wine Glass Bay bewonderd. Na een flinke klim omhoog, sta je dan oog in oog met deze prachtige natuur. Daar word je toch echt een beetje stil van. De hike liep dus omhoog de berg op, om daarna het strand van de Wine Glass Bay op te wandelen, tussen de bergen door Hazard beach op en over en zo de berg helemaal rond in 11,1 km en 4,5 uur. Wat een adembenemende scenery en wat een adembenemende klim af en toe 🙃 Maar wat was het de moeite waard. Oh ja, en natuurlijk nog een cache gelogd 🙈
En dan zijn we weer terug in het heden. We zijn in Cradle Mountain area. Gisteren zijn we in iets meer dan twee uur afgereisd naar dit fantastische natuur gebied. Ik ben er zelf 9 jaar geleden al eens geweest en heb sindsdien niet meer zo mooie natuur gezien. Het landschap hier heeft bijna iets buitenaards, met al die vreemde gewassen, vreemde dieren en bijzondere kleuren. We hebben een hutje gehuurd, midden in de bossen, zo stil en verlaten, dat er geen wifi is. Ook wel eens lekker 😉 Het is hier ook veel kouder dan in Swansea of Hobart; er werd vannacht zelfs vorst verwacht. Maar het is uitstekende hike-temperatuur. Toen we gister middag ingecheckt en wel waren, zijn we maar gelijk een “korte” hike van zijn 2-3 uur gaan doen. Dit werd de mooiste hike ooit voor ons. Waar we begonnen op netjes aangelegde steigers, door een bijna magisch bemost bos en over grindpaadjes langs de Dove River, werd het na de brug over de rivier ineens heel andere koek. Geen geplaveid pad meer, maar geklim en geklouter, over de rotsen langs de rotswanden, door een dicht bos vol met boomwortels en boomstammen. Waar het pad soms niet breder was dan 30 cm. Wát een avontuur. We hebben er net geen 3 uur over gedaan, waarin we twee wilde Pademelons en twee wilde Wombats hebben gespot.
Na een simpele hap eten terug naar de chalet, waar we een heet (bubbel)bad hebben genomen en daarna al heel snel knock out in bed.
En nu gaan we naar Dove Lake, waar we de korte trail rondom het meer gaan lopen, met uitzicht op Cradle Mountain. Ik ben zo benieuwd of het nog net zo mooi is als al die jaren terug..
Wordt vervolgt 😊
Geniet er nog maar even van 😉!
Nog even genieten van jullie laatste weekje 😘